Του Ονασαγόρα
Με την ψεσινή διαγραφή του Δημήτρη Παπαδάκη από το πειθαρχικό συμβούλιο του κόμματος «το καζάνι που βράζει άρχισε να ξεχειλίζει», όπως έλεγε στέλεχος της ΕΔΕΚ το οποίο προέβλεψε προ καιρού τις διαλυτικές συνέπειες που θα είχε η «λανθασμένη διαχείριση του θέματος Παπαδάκη».
Όπως έγκυρα πληροφορούμαι τουλάχιστον τέσσερα στελέχη έχουν εκδηλώσει πρόθεση παραίτησης σε περίπτωση που γινόταν πράξη η διαγραφή του ευρωβουλευτή ενώ οι αντιδράσεις και εντός και εκτός κόμματος είναι αρκετές και έντονες.
Όπως υποστηρίζει το προαναφερόμενο στέλεχος, «η μοίρα της ΕΔΕΚ φαίνεται να είναι καθορισμένη στα μικρά κόμματα όχι λόγω δυνατοτήτων αλλά λόγω μαχαιρωμάτων και παιχνιδιών εξουσίας». Και συμπλήρωσε: «Θα έπρεπε να μας ονομάσουν επίσημα το κόμμα των μαχαιριών αφού τα αλληλομαχαιρώματα είναι που στιγμάτισαν το παρελθόν και το παρόν του κόμματος ενώ καθορίζουν και το μέλλον αλλά και το... μέγεθός του». Και θυμήθηκε τις διαμάχες από τον καιρό του Λυσσαρίδη και μετά με τις διαμάχες και τα μαχαιρώματα με την λεγόμενη αριστερή πτέρυγα, τον Τάκη Χατζηδημητρίου, τον Ομήρου, τον Θεοδώρου, τον Κατσουνωτό, τον Μαυρονικόλα και πιο πρόσφατα τον Νικολαΐδη και εσχάτως τον Παπαδακη.
«Πρόκειται για βυζαντινισμούς χειρίστου είδους. Πήραμε ανάσα όταν στις ευρωεκλογές σταθήκαμε σχετικά καλά και δεν απωλέσαμε την έδρα από την εισβολή του ΕΛΑΜ. Πιστέψαμε ότι ο κόσμος αγάπησε ξαφνικά την ΕΔΕΚ ενώ μέτρησε κυρίως ο φόβος εκλογής του ΕΛΑΜ, νιώσαμε ισχυροί και καταλήξαμε ξανά στο τράβηγμα των μαχαιριών», έλεγε ως να μονολογούσε.
Την ίδια ώρα αυξάνονται αυτοί που πιστεύουν πως ο πόλεμος που κήρυξε ο Σιζό στον Παπαδάκη είναι καθαρά πόλεμος εξουσίας και ουσιαστικά καρατόμησε τον μεγαλύτερο εν δυνάμει εσωκομματικό του αντίπαλο «στην κατάλληλη στιγμή» και ουσιαστικά άφησε το κόμμα χωρίς ευρωβουλευτή.
Ο Σιζόπουλος πάντως δείχνει απολύτως σίγουρος για το αποτέλεσμα της διαγραφής και υποστηρίζει ότι η επόμενη μέρα «βρίσκει την ΕΔΕΚ πιο καθαρή και πιο δυνατή»...
Το ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσον η ΕΔΕΚ θα έπρεπε να διαχειριστεί τα θέματα που εγέρθηκαν στην περίπτωση Παπαδάκη με διάθεση συμβιβασμού, χωρίς ακραίες και ίσως μη αναστρέψιμες αποφάσεις.
Οι διαδικασίες που πυροδότησε η απόφαση του πειθαρχικού άρχισαν από την πρώτη στιγμή της δημοσιοποίησής του. Ήδη ένα μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, ο Γιώργος Σάββα, έχει υποβάλει την παραίτησή του «πυροβολόντας» κατά του Σιζόπουλου και άλλων.
Οι επόμενες μέρες και εβδομάδες θα δείξουν το εύρος της ευθύνης που έλαβε το πειθαρχικό συμβούλιο με την ομόφωνη απόφασή του σε σχέση με τη συνοχή του κόμματος.
Οι επόμενοι μήνες, ιδιαίτερα εάν το θέμα οδηγηθεί στο δικαστήριο, θα δείξουν κατά πόσον η ΕΔΕΚ θα αντέξει. Εάν θα διατηρήσει το πολιτικό της εκτόπισμα και θα οδηγηθεί με αξιώσεις στις επόμενες βουλευτικές ή θα οδηγηθεί σε άλλο ένα πισωγύρισμα. Πάντως όλο και πληθαίνουν τα στελέχη του κόμματος που χαρακτηρίζουν τον Σιζόπουλο ως «νέο Λιλλήκα που θα μείνει μόνος του». Ένα χαρακτηρισμό που προκαλεί... εξανθήματα και στον πρόεδρο της ΕΔΕΚ και στον Γιώργο Λιλλήκα για αντίθετους λόγους.
----------------------------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
